Cudze chwalicie swego nie znacie. 🤔

Według naszego prawdziwego kalendarza Sławiańskiego mamy rok 7529. A brzezień właśnie to pierwszy miesiąc Nowego roku – NOWY POCZATEK.
Marzec jest mi szczególnie bliski to miesiąc moich urodzin, kocham ten miesiąc tak jak Sławianie go kochali, bo jak go nie kochać? Wszelka przyroda budzi się do życia, a nasza karmicielka i nasza matka rozpoczyna nowy cykl.
Słowianie byli bardzo blisko przyrody, czego najlepszym dowodem jest to, że najważniejsze święta słowiańskie miały zawsze związek z cyklem przyrody: zmianami pór roku i przesileniami.

Nowy rok wśród Słowian rozpoczynał się właśnie teraz wiosną, kiedy to przyroda budziła się do życia, zaś kończył się wraz z zimą.

Każda pora roku wiązała się z pewnymi zwyczajami i rytuałami, które były praktykowane przez naszych praojców. Zresztą, zwyczaje te w znacznej mierze zdołały przetrwać w naszej kulturze, choć dziś już często nie zdajemy sobie sprawy z ich pierwotnego znaczenia. Ponieważ wraz z nastaniem chrześcijaństwa nasze rodzime święta zostały przez kościół po prostu przerobione lub nazywając po imieniu skradzione.

Miesiąc w naszej kulturze był liczony od nowiu do następnego nowiu i liczył ok. 29,5 dnia. W sumie w roku kalendarzowym (od jednych Szczodrych czy Jarych Godów do następnych) upływało 12 pełnych miesięcy i ok. 11 dni kolejnego miesiąca (trzynastego lub pierwszego; a raczej wcale nie numerowanego, bo Słowianie miesięcy nie numerowali).

Na pewno nie mieli sztucznych 12 miesięcy liczących razem jeden pełny rok. Święta solarne u Słowian przypadały zawsze równo co rok i je możemy przypisać konkretnym datom kalendarza współczesnego, natomiast święta lunarne wypadały mniej więcej w okresie podanej ich daty. Ich obchody przesuwały się z roku na rok w zależności od aktualnej fazy księżyca.

A tak oto wyglądał u nas kalendarz świąt przypadający na miesiąc marzec.

1 do 9 Marca – Jaskółka początek wzywania wiosny (Szczodry Wieczór, Święto Matki Ziemi)

Wzywanie wiosny i modły o urodzaj. Przewidywano także pogodę na lato: ładna pogoda oznaczać miała ciepłe lato, śnieg – urodzaj, ciepły wiatr – lato mokre, a wiatr północny – lato chłodne.

13­- 20 brzeźnia (marca): Wiosenny Tydzień Jarowita. Śpiewanie pieśni pochwalnych.

16 brzeźnia (marca): Wierzbica Poświęcenie wierzby, Pradrzewa Wszechświata. Chłostanie gałązką wierzby uważane było za magiczny sposób życzenia zdrowia. Poświęcano również pasieki, zanosząc modły o zdrowie i miododajność pszczół.

17/18 brzeźnia marca: Święto Dadźboga – Dażboga Wiosenne Zrównanie Dnia Z Nocą.

Modły do Dadźboga wiążące się z korowodami dziewcząt.

20 brzeźnia marca: Nawski Wielki Dzień. Na ziemie przybywają dusze zmarłych, czyli nawie. Przed wschodem słońca ludzie kąpią się w rzekach lub symbolicznie oblewają wodą, co dawać ma moc i zdrowie.

21 brzeżnia marca : Pierwsza niedziela po wiosennym zrównaniu dnia z nocą: Wielki dzień (Pierwszy Dzień Wiosny)
Święto przebudzenia się przyrody i narodzin nowego cyklu życia. Topienie Marzanny, malowanie jajek (symboli odradzania się życia) oraz modły do Dadźboga.

Przed owym świętem zrywa się z wierzb nabrzmiałe gałęzie i wkłada w domach do żywej wody przyniesionej ze świętych źródeł. Kiedy na Wielki Dzień okryją się baziami (budziami) ludzie uderzają się nawzajem pękami gałązek, tak jak Swąt czynił to Wiechciem, a następnie polewają się świętą wodą. Każdy spożywa wtedy po jednej bazi (budzi, buzi) i po jednym jajku-kraszance. Całe owo święto to Święto Świtu, czyli zakończenia Dzieła przez Boga Bogów. W święto to buduje się również okazałe Wiechy, na pamiątkę Wiechcia zerwanego przez Swąta. Wiechą też wieńczy się każde skończone dzieło rąk ludzkich, a szczególnie trudną budowlę. Dotknięcie w poranek Wielkiego Dnia budziami-koszkami daje człowiekowi nowe siły, jest pamiątką Zerywanów i budzi ludzi do życia wraz z całym odradzającym się, po długim zimowym śnie, światem Przyrody.

Następnego dnia po Wielkiej Nocy topi się w nurtach wód Kostromę lub Marzannę i urządza wielkie pochody dookoła wiosek i grodów oraz wszczyna wielkie igry wiosenne. Sześć dni trwa owo święto – największe ze wszystkich słowiańskich świąt.

Święto Rady-Zboży jest obchodzone na wiosnę razem z Dziadami Wiosennymi i nazywane Radunicą.

22 brzeźnia marca : Poniedziałek po Wielkim dniu (Wołoczilne), Pradawny Dzień Kobiet

Święto przebudzenia się przyrody i narodzin nowego cyklu życia. Topienie Marzanny, malowanie jajek (symboli odradzania się życia) oraz modły do Dadźboga-Dażboga.

Okolice 23 brzeżnia (marca) – Konopielka.

Chłopcy chodzą po chatach, oblewając wodą dziewczęta. Te z kolei obdarowują ich pisankami.

Okolice 25 brzeźnia (marca) : Święto Wiosny ­Przebudzenie Ziemi. Rozpalanie ognisk i skakanie przez nie celem oczyszczenia, wrzucanie do rzek ofiar z chleba.

Okolice brzeżnia 25/ ­26 marca: Wielkie Święto Peruna. Oświęcenie ziarna i rozpoczęcie zasiewów. Oczekiwanie na pierwszą wiosenną burzę.

Postaram się opisywać każde nasze święto i związane z nim obyczaje ponieważ uważam, że powinniśmy znać naszą prawdziwą historię, a nie kłamstwa którymi karmi nas kościół. Mamy swoje obyczaje i swoje tradycje, które zostały nam bezczelnie skradzione, poznajmy więc je i uczmy nasze dzieci, ale zgodnie z prawdziwą historią.
Pozdrawiam z miłoscią Dziewanna. 💚🍀💚

Korzystałam z materiałów Czesława Białczyńskiego, ze strony słowianieukrytahistoriapolski.pl oraz wiaraprzyrodzona.