Ach, róży! ach, róży!
wśród ziemi rozłogów
w tej życia podróży
tak wiele jest głogów!                                                                                                 Edmund Wasilewski

„…Ze szczególną uwagą Zielarka i Szafira oraz Szaman obserwowali krzew głogu, jak się zaczyna rozwijać i w jaki sposób są ułożone bukiety kwiatów oraz ich gęstość.
Zielarka po wielu latach obserwacji oraz cierpliwości nauczyła się rozszyfrować kody przepowiedni jakie skrywają w sobie bukiety kwiatów oraz ich uzdrowicielskie owoce.
W bukietach kwiatów zapisana była pierwsza przepowiednia dotycząca przede wszystkim jakie różnorodne choroby będą prześladować ludzi w nadchodzącym roku.
Jeżeli kwiaty były piękne i rozwijały się równocześnie to nie wróżyło nic dobrego bo matka natura potrafiła się zabezpieczyć mianowicie wiedziała że głóg będzie bardzo potrzebny by wspomagać plemiona w walce z przeróżnymi chorobami, a zwłaszcza dotyczącymi mięśni oraz dopływu tlenu do serca i mózgu a to przecież są najważniejsze organy nie tylko u ludzi ale też u zwierząt.
A kiedy bukiety kwiatów głogu rozwijały się nie równomiernie i były słabo ubite to była przepowiednia że będzie mniej tych chorób i z łagodniejszymi skutkami.

Szafira obserwując krzew głogu potrafiła w nim rozszyfrować zapisane kody przepowiedni dotyczące sił nadprzyrodzonych oraz anomalii pogodowych.
Bo przecież pogoda ma bardzo duży wpływ na to byśmy mogli przetrwać i oczywiście nie głodować a więc jak zaczynają rozkwitać bukiety kwiatu głogu a mało jest pszczół na nich to przepowiednia nie jest pomyślna bo anomalie pogodowe będą tak zaskakiwały tak że pory roku same zaczną się gubić.

Szamana też interesowała przepowiednia którą skrywa krzew głogu a zwłaszcza jak się rozrasta i oczywiście ile wypuszcza nowych gałązek oraz jaką utrzymują zwiotczałość.

To właśnie przepowiednia Szamana tyczy się każdego z nas indywidualnie a więc jeżeli głóg rozrasta bardziej w górę a dotykając jego gałązki wyczuwamy zwiotczałość lub gibkość to w tym roku bardziej powinniśmy zadbać o swoją kondycję fizyczną…”

 

Głóg Crataegus (Rosaceae)

Nazwy ludowe babi mąka, ptôszi chléb, zajęcze gruszki, kolidupa, diobli gruszki babicha, cierń biały, jaworek, cierń czarownic, halves, hazels, heath, pańskie mięso, majowe kwitnienie, drzewo czystości.

Nazwa botaniczna oxyacantha wywodzi się z greckiego i można ją przetłumaczyć jako „ostry cierń”, tak ostry i to jak! Kto zbiera to wie, koniczne są tu dobre rękawice i stare ubrania, bo można się nieźle pociąć. Nawet stare porzekadło mówi „Musisz się głogiem zakłuć, abyś róży urwał”

Pierwsze wzmianki o głogu pochodzą od Teofrasta (371-286 r. p.Chr.), zwanego ojcem botaniki starożytnej, który wspomina o tym, iż głóg był stosowany do przygotowywania środków uśmierzających ból, m.in. przy bólach zębów, przeciwko podagrze. Informacje o głogu możemy też znaleźć w średniowiecznym dziele Petrusa de Crescentiis De agri cultura omnibusque plantarum et animarum generibus Libri XII (O uprawie roli i wszystkich gatunków roślin i zwierząt) z około 1235 r.Dopiero od XVII wieku głóg stał się głównych medykamentem nasercowym stosowanym powszechnie w zaburzeniach pracy układu krążenia i wahaniach ciśnienia krwi. Do rodzaju zaliczanych jest ok. 200 gatunków. W Polsce występuje kilka gatunków, najbardziej pospolite to: głóg jednoszyjkowy i głóg dwuszyjkowy i tymi będzemy się dzisiaj zajmować. Rozróżnić można je po liściach i owocach. Liście głogu jednoszyjkowego są ciemnozielone z wierzchu, w kształcie wydłużonego spodu niebieskawozielone, owoce kształtu jajowato podłużnego z odcieniem brązowym, o długości 6-10 mm, zawierają jedną pestkę. Głóg dwuszyjkowy ma liście z wierzchu ciemnozielone i połyskujące, owoce jasnoczerwone, kuliste, zawierające dwie, czasem trzy pestki, są nieco większe niż u jednoszyjkowego osiągają 13 mm długości. .

Głóg jednoszyjkowy (Crataegus monogyna) krzew dorastający do 5 m wysokości niekiedy w postaci drzewka do 8 m wysokości, opatrzony w kolce, liście szeroko- lub odwrotnie jajowate, 3-7-klapowe, głęboko wcięte; kwiaty w podbaldachach; kielich 5-dzielny o rurce zrośniętej z zalążnią; korona złożona z 5 okrągławych, białych lub nieco różowawych płatków; pręcików wiele; słupek 1 jednoszyjkowy; owoc jabłkowaty, jajowaty lub okrągły, czerwony, z 1 pestką. Rośnie w lasach i w zaroślach.

               Głóg jednoszyjkowy

Głóg dwuszyjkowy (Crataegus oxyacantha) krzew dorastający do 5 m wys.; liście odwrotnie jajowate, 3-5 klapowe; kwiaty w baldachogronach; kielich 5-dzielny o rurce zrośniętej z zalążnią; korona złożona z 5 okrągławych, białych lub różowawych płatków; słupek dolny zaopatrzony w 2 szyjki, zrośnięty z dnem kwiatowym; owoc jabłkowaty, okrągławy, ciemnoczerwony. Rośnie w lasach, w zaroślach, często sadzony w polach, na zboczach i na zrębach.

                                         Głód dwuszyjkowy

MAGIA

Głóg przynależy planecie MARS, a więc jego żywiołem jest ogień, bóstwa głogu to: Cardea, Flora, Hymen.

Historia mówi, że drzewka głogu są wiedźmami, które zamieniły się w jego krzewy. Ponieważ to właśnie pod krzakami głogu zazwyczaj wykonywały swoje długie tańce, a w ich cieniu określone rytuały. Każda wiedźma posiada w ogrodzie przynajmniej jeden żywopłot złożony z kwiatów głogu.

Głóg jest również świętym drzewem wróżek. W starożytnej Brytanii był czczony jako jeden z elementów „Świętej triady” dedykowanej wróżkom: „Dąb, Jesion Wyniosły oraz Głóg”. Powiada się, że w miejscu, gdzie wymienione drzewa rosną obok siebie, można zobaczyć wróżki, które tam mieszkają.

 

W starożytnej Grecji gałęziami głogu oplatano głowy nowożeńców, a z jego drewna sporządzano dla nich pochodnie, słaby płomień pochodni w trakcie zaślubin zapowiadał nieszczęście dla młodego małżeństwa. Wprowadzenie tego zwyczaju przypisywano bogowi weselnemu Hymenowi, patronowi małżeństwa i uroczystości ślubnych.
Głóg był silnie związany z Cardeą, rzymską boginią drzwi (a konkretnie zawiasów), jednocześnie czuwającą nad domem i życiem rodzinnym, zwaną też Biała Boginią to właśnie z nią wiąże się praktyka umieszczania liści głogu w kołyskach dla ochrony noworodków.

Głóg posiada w sobie wielką magię i siłę. Jego kolce od zawsze miły chronić przed siłami nieczystymi, czarami, nieszczęściami i nieprzyjaznymi demonami, dlatego dbano o to, by znalazł się zawsze tam, gdzie było coś cennego, coś, czego trzeba było strzec, używano go również do dekoracji rytualnych żerdzi w majowe święta oraz ochrony niemowląt, które szczególnie narażone są na uroki i złe życzenia.

Używano głogu także w celu podniesienia płodności. Z tego powodu głóg był obecny podczas ceremonii weselnych, szczególnie odbywanych wiosną.
Zadziwiające jest również to, że liście głogu były także stosowane by zapewnić dziewictwo, wstrzemięźliwość seksualną oraz celibat. W tym celu liście rozrzucano po sypialnym pokoju lub też umieszczano je pod materacem osoby śpiącej.
Aby zapewnić sobie udany połów rybacy umieszczali głóg w specjalnych rytualnych woreczkach i zabierali ze sobą w połów.
Nakładanie na siebie głogu przynosiło szczęście i pomagało osobom, które przeżywały kłopoty, czuły się przygnębione i smutne.
Głóg zabezpieczał domostwo przed uderzeniami pioruna i huraganem, jak też oczyszczał dom z negatywnych energii.
Rzymianie podobnie jak i Sławianie oraz Grecy umieszczali głóg w kołyskach dzieci, by ochronić młode pokolenie przez wpływem negatywnych czarów.
Sławianie uważali, że każde niedomaganie spowodowane jest złym duchem, dlatego też słabe, szczególnie podatne na choroby dzieci kąpano w wywarze z głogu.

Gałązki głogu służyły także do odstraszania czarownic. Ta, gdy przychodziła po zmroku by rzucić złą wróżbę, nie mogła przejść przez próg domu, gdyż mogłaby pokłuć sobie dłonie o wiszące na ścianie gałązki.

Głóg pomagał także rolnikom przy roli, którzy sadzili je przy miedzach, by chroniły zboża przed szkodnikami. Na wiosennych obrzędach palono w ogniskach głogowe ciernie, zapewniając sobie w ten sposób udany plon.

Krzew ten miał w sobie jeszcze jedną magiczną moc, odgradzał świat żywych od świata zmarłych. Dlatego też sadzono go przy grobach aby zbłąkane dusze nieboszczyków nie nękały żywych i nie zmieniały się w demony. Szczególnie praktykowane było takie obsadzanie krzewami mogił samobójców i zbrodniarzy, a tym, których podejrzewano o wampiryzm, obowiązkowo wbijano pod język cierń głogu.

W ludowych podaniach niemieckich jest drzewem przynoszącym nieszczęście.

 

ZBIÓR

Surowcem jest kwiatostan, liść i owoc. Kwiaty zbiera się w pierwszej fazie kwitnienia i suszy w temperaturze 35 – 40^o C. Owoce zrywa się jesienią, gdy są dojrzałe i suszy w otwartym piekarniku ogrzanym do temp. 80^o C. Liście zbiera się przed lub w czasie kwitnienia i suszy w temp. do 40^o C. Kwiaty i liście można połączyć.

Skład chemiczny

Liście zawierają kw. głogowy (krategusowy), flawony, flawonoidy, garbniki, cholinę i kumaryny.

Kwiaty w swym składzie chemicznym posiadają kwas kawowy, kwas chlorogenowy, hiperozyd, acetylocholinę, cholinę, trojmetyloaminę, cukrowce, puryny, olejek eteryczny, kumaryny i związki glikozydowe.

W owocach można znaleźć witaminę C (54 mg/100 g), karoten (300 j.m.), tiaminę (1300 ug), pektyny (1,50%), sole mineralne (1,20%), zw. azotowe (0,80%), flawonoidy, kw. jabłkowy (0,30%), cukier inwertowy (3,80%), kw. ursolowy, kw. oleinowy, kw. krateogolowy, kw. kawowy, sorbitol, adenozynę, guaninę, glikozydy, garbniki, sacharydy, fitochinony, ryboflawinę, niacynę, pirydoksynę i in. Spośród flawonoidów ważne są: hiperozyd, kwercetyna i witeksyna.

 

DZIAŁANIE I WSKAZANIA

Przetwory z głogu tonizują i zwalniają czynność serca, rozszerzają naczynia wieńcowe (Uwaga! wyciągi alkoholowe), obniżają ciśnienie krwi, uszczelniają i wzmacniają naczynia krwionośne oraz błony międzykomórkowe, zapobiegając w ten sposób powstawaniu wysięków; regulują pracę nerek; działają uspokajająco, rozkurczowo i moczopędnie.

Wskazane przy chorobach nadciśnienia, nadczynności tarczycy, częstoskurczu, nerwicy serca, nerwobólach, miażdżycy, chorobie wieńcowej, bezsenności, stresie, kołataniach serca, reumatyzmie, obrzękach i wysiękach, zaburzeniach metabolizmu, skąpomoczu, słabej odporności.

NAPAR

3 łyżki kwiatów, liści lub owoców zalać 500 ml. wrzącej wody; odstawić na 20 minut; przecedzić. Pić 3-4 razy dz, po 150-200 ml; dzieci ważące; 4-5 kg – 8,5 ml; 10-15 kg – 28,5 ml, 20-25 kg – 57 rai, 30-35kg – 85,7 ml, 40-45 kg – 114 ml, 50-55 kg – 142 ml, 3-4 razy dz.

ALKOHOLATURA ZIMNA

0,5 szklanki świeżych kwiatów i liści lub owoców zalać 400 ml wódki; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3-4 razy dz. po 10 ml; dzieci ważące 10-15 kg – 1,5-2 ml, 20-25 kg – 2-3 ml, 30-35 kg – 4 ml, 40-45kg – 5-6 ml, 50-55 kg – 7 ml, 3-4 razy dz.

INTRAKT 

0,5 szklnki świeżych liści i kwiatów lub owoców zalać 400 ml gorącej wódki; wytrawiać 10 dni; przefiltrować. Zażywać jak alkoholaturę.

NALEWKA

0,5 szklanki suchych kwiatów, liści i kwiatów lub owoców zalać 400 ml wódki; macerować 14 dni; przefiltrować. Zażywać jak alkoholaturę.

Do 100 ml dowolnego wyciągu alkoholowego można wlać 100 ml miodu, wymieszać. Zażywać 3-4 razy dz. po 1-2 łyżki; dzieciom podawać 1-2 łyżeczki płynu. Znakomity środek wzmacniający, przeciwmiażdżycowy i kardiotoniczny.

MIÓD GŁOGOWY

Suche owoce lub liście z kwiatami zmielić na drobniutki proszek. Na każdą łyżeczkę proszku dać 1 łyżkę miodu i 10 kropli alkoholu lub gliceryny, wymieszać. Zażywać 3-4 razy dz. po 1 czubatej łyżeczce.

NALEWKA NA MIAŻDŻYCĘ
1/2 litra alkoholu 30-40% podgrzewamy ale nie gotujemy. Zalewamy 100 g kwiatów głogu dodając 4 goździki. Odstawiamy na 2 tygodnie w ciemne miejsce. Filtrujemy i dosładzamy 3 łyżkami miodu. Zażywamy 1-2 razy dziennie po łyżce przez 3 miesiące.

TONIK MNICHA (nadciśnienie) 

Kwiat i liście głogu, owoce głogu, korzeń łopianu, imbir, pyłek kwiatowy, wódka czysta 40%, sok z pokrzywy (może być mrożony),

W dużym słoju zmieszać po pół szklanki: kwiatów i liści głogu, owoców głogu, korzenia łopianu, drobno posiekany korzeń imbiru i łyżkę pyłku kwiatowego.
Całość zalać 750 ml wódki, zakręcić i odstawić na 2 tygodnie.
Kiedy ziołowa nalewka jest gotowa, należy ją przefiltrować i wlać do niej 200 ml soku z pokrzywy i dobrze wymieszać. Gotowy tonik przelać do szklanej butelki z ciemnego szkła i przechowywać ciemnym miejscu.

Dawkowanie:
Codziennie wieczorem wypijać  jedną łyżkę stołową toniku. Po zakończeniu zapasu, przerwać kuracje na 2 tygodnie. Po czym w razie potrzeby można kontynuować.

MIKSTURA NASERCOWA, OBNIŻAJĄCA CIŚNIENIE (Dr. H. Różański)

Wskazania: nadciśnienie, podniecenie nerwowe, lęk, bezsenność, nerwice, kołatanie serca, choroby alergiczne i skórne (pomocniczo).

Po 10 ml. intraktu lub nalewki głogowej, nalewki arnikowej lub rutowej, nalewki lub intraktu jemioły, nalewka lub intrakt VALERIANA, 1 łyżka miodu naturalnego.

Wymieszać. Zażywać 3-4 razy dziennie po 1 łyżeczce lub przed snem 1 łyżkę. Tyle też można podawać dzieciom.

RECEPTURA NASERCOWA (USPOKAJAJĄCA, PRZECIWCUKRZYCOWA, OBNIŻAJĄCA CIŚNIENIE KRWI)

Wskazania: zaburzenia trawienia, nadciśnienie, zawroty głowy, bóle brzucha, wyczerpanie nerwowe, stres, nerwice wegetatywne, bezsenność, kłucie w sercu, osłabienie serca.

Po 10 ml. nalewki głogowej, nalewki serdecznikowej, nalewki kokoryczkowej, 15 ml. nalewki miętowej, 10 ml. waleriany. Wymieszać. Zażywać 3-4 razy dz, po pół łyżeczki.

DŻEM Z GŁOGU

500 gramów owoców głogu, 500 g cukru brązowego lub ksylitolu, 150 wody źródlanej lub innej dobrej jakości wody.

Z owoców głogu należy usunąć pestki, a następnie zalać oczyszczone owoce wodą i gotować do miękkości. Ugotowany głóg ma być bardzo miękki, aby można go było zmiksować albo zmielić w maszynce. Po zmieleniu owoców należy je przełożyć do garnka, dodać cukier i gotować przez 10 minut. Po tym czasie należy odstawić głóg na noc. Następnego dnia trzeba go ponownie zagotować, do momentu aż zrobi się szklisty, gorący dżem przekładać od razu do słoiczków, zakręcać i odstawić wieczkiem do dołu.

AROMATYCZNE POWIDŁA Z GŁOGU 

2 kg. owoców głogu, 500 g. brązowego cukru, 3 jabłka, 1 szklanka dobrej jakości wody, sok z jednej cytryny, sok z jednej pomarańczy, 5 goździków, 2 kawałki cynamonu po około 10 cm.

Owoce głogu umyć, osuszyć włożyć na dobę do zamrażarki. Następnie wypestkować, usunąć gniazda nasienne. Jabłka zetrzeć na tarce, przyprawy zetrzeć w moździerzu lub zmielić, zawinąć w gazę. Owoce włożyć do rondla zalać wodą, dodać wiązkę z przyprawami i cukier, gotować 30 minut, usunąć przyprawy, przestudzić i zblendować.  Następnie jeszcze raz podgrzać, dodać sok z cytryny i pomarańczy i gorące przełożyć do wyparzonych słoików, szczelnie zakręcić, odstawić do ostygnięcia do góry dnem.

NALEWKA Z GŁOGU Z MIODEM

2 kg. owoców głogu, 1 litr spirytusu, 1 litr wody źródlanej, 400 g, suszonych śliwek (bez pestek), 50 g. rodzynek, 0,5 laski wanili, 1 kg. brązowego cukru, 1 szklanka miodu.

Głóg myjemy (nadaje się również po przymrozkach), wsypujemy do słoika. Dodajemy cukier waniliowy. Naprzemiennie dokładamy śliwki i rodzynki z głogiem. Spirytusu mieszamy z litrem zimnej wody i zalewamy głóg. Zakręcamy i odstawiamy na 6 tygodni, co jakiś czas poruszamy słoikiem, filtrujemy. Przygotowujemy syrop cukrowy: gotujemy kilo cukru i 0,5 litra wody. Zagotowujemy i lekko studzimy, dajemy miód, mieszamy dokładnie. Dolewamy do płynu, odstawiamy do sklarowania na kilka dni i przelewamy do butelek.

    Głóg dwuszyjkowy                         Głóg jednoszyjkowy 

Na koniec jeszcze taka wzmianka otóż warto wspomnieć jeszcze jeden gatunek głogu mianowicie głóg czarny (Crataegus nigra), którego w pełni dojrzałe owoce są czarne. Rośnie naturalnie na terenach śródziemnomorskich, także na Węgrzech, w Albanii oraz krajach byłej Jugosławii. Na pierwszy rzut oka trudno jest go odróżnić od naszych rodzimych głogów, ma bowiem podobne liście oraz ogólny plan budowy. Tworzy wysokie krzewy lub niewielkie drzewka z jednym bądź kilkoma pniami głównymi, dorastające maksymalnie do 5 – 6 metrów wysokości. Głóg ten, podobnie jak większość gatunków należących do tego rodzaju bardzo dobrze znosi suszę, w miarę bujnie będzie rósł nawet na glebach słabych, piaszczystych. Co ciekawe jednak gatunek ten w przeciwieństwie do większości innych głogów bardzo dobrze czuje się na glebach wilgotnych, a nawet okresowo zalewanych! Zachęcam do zakupienia sobie tego cuda do ogrodu i na pewno nie omieszkam o nim napisać, bowiem posiada troszkę inne właściwości aniżeli czerwony i ponoć wspaniale sprawdza się w problemach z płodnością.

  Głóg czarny

Pozdrawiam z miłością Dziewanna.

Uwaga! Nie jestem lekarzem, jestem tylko skromną szamanką, nie musisz się ze mną zgadzać, a ja nie odpowiadam za złe zastosowanie lub zrozumienie wyżej wymienionych porad. Służą one wyłącznie w celach informacyjnych. Wszelkie kuracje lecznicze należy skonsultować z lekarzem. Albo lepiej z dobrym naturopatą.

Ze względu na działanie obniżające ciśnienie krwi, głogu powinny unikać osoby, które mają problemy z dużym z niedociśnieniem.

ŹRÓDŁA: Korzystałam z wiedzy i własnych zapisków rodzinnych, https://www.luskiewnik.eu/fitoterapia2.htm, „Encyklopedia magicznych roślin. studio Astropsychologii”, Cytat, opwiadanie o Szafirze i szamanie ze strony: http://wrozkam.blogspot.com/2015/05/gog-jaka-przepowiednie-skrywa-w-sobie.html