Pod tym pojęciem każdy z nas ma swoją osobistą wizję. Dla jednego będzie to po prostu garść brunatnego piasku, dla innego wielka wędrująca po nieboskłonie kula, ale jeszcze dla kogoś innego to żywa istota.
Istota która oddycha, czuje, czasami jest wesoła czasami smutna, uśmiecha się, ma swoje lepsze i gorsze dni, raduje się, płacze, podobnie jak my ludzie.
Czym tak naprawdę jest ziemia?
Ile dobra, ile skarbów i ile miłości kryje w sobie tak proste słowo, które znamy od dziecka…
Ziemia to nie tylko garść piasku i kolorowe kamyki w rzece, ona jest żywa tak jak i Ty. Może nie jest do ciebie podobna tak jak ty to postrzegasz, ale ona jest tobą, a ty jesteś nią i nic tego nie zmieni. ZIEMIA jest święta, nie jest istotne czy dotykam jej w moim ogrodzie, czy w lesie, czy na plaży w zamorskim kraju, czy czuję ją pod stopami w parku w wielkim mieście, czy na szczycie góry. Ziemia wszędzie jest dla mnie taka sama – czuła, pełna troski, miłości, ciepła i dobra. Gdziekolwiek jest ze mną, tam czuję w niej tętniące życie i bezinteresowną miłość do mnie i wszelkiego istniejącego stworzenia. Jej opiekę, troskę jej czuły dotyk pod moimi stopami czuję zawsze i wszędzie. Zdejm buty i poczuj ją pod swoimi bosymi stopami. Ona potrafi uzdrowić Twoje schorowane, zmęczone ciało jak nikt inny.
Któż inny daje nam tyle co Ona? Czuję z nią jedność i porozumienie, czuję że potrzebuję jej jak oddechu. Bez niej się uduszę. Ona beze mnie, ja bez niej nie istnieję.
W tej podróży zwanej życiem mamy tylko jeden prawdziwy dom to nasze ciało, nasze ciała są w obecnej gęstości zsynchronizowane i zależne aby przetrwać tylko od niej, aby nasz „skafander” , nasz dom zwany ciałem mógł istnieć tu i teraz potrzebujemy jej. Jak powietrza jak słońca i jak matki.
Możemy szukać innego domu, możemy przenieść naszą egzystencję na inne planety w bezmiarze wszechświata, to również będzie nasz dom, pewnie że tak, to jest możliwe, ale dlaczego, po co mamy to robić, skoro TU jest przecież idealnie. Po co niszczyć to co jest tak boskie, piękne i tak dobre, tak doskonale dopasowane w każdym najmniejszym szczególe?
Jak o nią dbamy? Jaki szacunek mamy dla niej? Czy dajemy jej od siebie choćby maleńki pierwiastek tego ile Ona daje nam?
Czy nasza matka Ziemia wymaga od nas czegokolwiek, stawia warunki, oczekuje od nas czegoś? NIE – NIGDY. Daje wszystko z czystej miłości. Schorowana, niszczona, zaniedbywana od setek tysięcy lat, katowana, zalewana krwią naszych mniejszych braci zwierząt, aby zaspokoić nasze chore wymagania smaku, wygody i luksusu. Opluwana, zaśmiecana, sukcesywnie niszczona, czy ma już prawo powiedzieć – dość! Jest już na skraju wyczerpania, ale ma w sobie tak wielką siłę i Moc o jakiej nam się nie śniło. Jest jeszcze w stanie się podnieść, ale czy warto, czy my jeszcze na to zasługujemy?
Zastanów się czy jesteś wart takiej miłości? Czy na nią zasługujesz? Czy twoje zachcianki i twoje wybory dają jej szacunek i miłość, czy tylko zniszczenie, cierpienie i ból. Od każdego z nas zleży czy ten piękny DOM PEŁEN CUDÓW będzie nadal dla nas i naszych dzieci. Tylko od Ciebie zależy czy dostaniemy kolejną szansę czy tylko powielimy historię naszych braci, poprzednich cywilizacji, którzy ją już kilka razy utracili i zapłacili za to bardzo wysoką cenę.
Czy nadszedł czas abyśmy zrozumieli, że nasza dalsza wspólna podróż zależy tylko od nas?
Zmiany już nadeszły i są nieuniknione, a nasza matka jest już bardzo zmęczona – pozwól jej powrócić do jej pierwotnej przeszłości, daj coś od siebie, daj jej odrobinę szacunku. Ona na to zasługuje, tak jak nasze dzieci. Pamiętaj, że ona zawsze sobie poradzi bez Ciebie, Ty bez niej nie…
Powróć do natury przyjacielu. Nie śmieć, nie niszcz, nie zabijaj innych istot dla swojego podniebienia, twoją matkę boli krew płynąca zabijanych niewinnych zwierząt, nie musisz tego robić, każdy twój wybór ma wielkie znaczenie.
Rozsądnie wybieraj co jesz, co kupujesz, czym sprzątasz swoje mieszkanie, czym się otaczasz. To jedyna szansa dla nas, tu dziś obecnych my już drugiej nie dostaniemy.
Z miłością.
Dziewanna córka ziemi