Śmierć nie stanowi bariery dla miłości, a gdy kręci się koło życia, śmierć jest naturalnym jego procesem, która po prostu otwiera drogę do następnego cyklu odrodzenia, w którym jesteśmy resetowani do zupełnie nowego doświadczenia.

Sabat Samhain jest świętem jesiennego Słońca, którego siła o tej porze roku maleje, a w ziemskie życie wkracza noc, czyli mrok. To magiczny czas przemijania. Świętowanie ciemności, nie w pojęciu czegoś „złego” ale raczej ciemności, która reprezentuje nieznane, pustkę, podświadomość, królestwo intuicji i wszystko, czego logicznie nie widzimy ani nie rozumiemy.
To jedno z najważniejszych celtyckich świąt, którego nazwa oznacza koniec lata (sam e fuin). Związane jest z zakończeniem żniw i roku według kalendarza celtyckiego (współcześnie umownie 31 października / 1 listopada).
Święto to obchodzone jest między dniem Oiche Shamhna (31.10), który odpowiada współczesnemu świętu Halloween, a La na Marbh (2.11), który jest Dniem Zmarłych lub inaczej nazywanym Dniem Wszystkich Dusz.
Na całym świecie istnieje wiele kultur, które na przełomie października i listopada świętują pamięć tych, którzy odeszli z tego świata.
U nas jest to oczywiście Dzień Wszystkich Świętych, a w Meksyku Dzień Umarłych. Starożytni Celtowie świętowali Samhain, a Starożytni Egipcjanie świętowali w tym czasie Piękną Ucztę Doliny.
U nas Sławian to Święto Przodków – Dziady, to czas magiczny, kiedy zaciera się granica pomiędzy światem żywych i umarłych. W tym okresie dusze przodków powracają na ziemię by razem z nami ucztować, otoczyć opieką swoje rodziny i domostwa. Mimo poważnego charakteru zadumy i obcowania ze zmarłymi jest to święto radosne, tradycja słowiańska ukazuje bowiem śmierć oraz wszelkie zjawiska nadprzyrodzone jako naturalne elementy cyklu życia i harmonii w przyrodzie.
Z punktu widzenia astrologii, koniec października i początek listopada to także moment, w którym Słońce przechodzi w Skorpiona, znak zodiaku związany ze śmiercią i odrodzeniem. Co więcej, z perspektywy numerologii przejście z miesiąca 10 do miesiąca 11, oznacza również czas podwyższonej wrażliwości na świat duchów i wyższych poziomów świadomości.
Świętowanie śmierci to także celebrowanie życia, uhonorowanie i dziękczynienie zmarłym duszom, z którymi kroczyliśmy fizycznymi ścieżkami, oraz przyjęcie od nich błogosławieństwa i wsparcia w dalszej podróży.

To właśnie podczas tego sabatu umiera rogaty Bóg, a Bogini stępuje do podziemi, od dziś światem zaś zaczyna rządzić starucha.
Dni są coraz krótsze i zimniejsze, noce pełne tajemnic. W tę noc zasłona między światem żywych a światem martwych jest najcieńsza. To dlatego nasi sławiańscy przodkowie przebierali się za martwych lub maszkarady, by wtopić się w dusze zmarłych przodków.
W noc wigilii Samhain duchy osób, które zmarły w trakcie minionego roku, oraz tych, które się jeszcze nie narodziły, zstępują na ziemię w poszukiwaniu żywych, by w nich zamieszkać przez okres następnego roku. Celtowie gasili wszelkie ogniska, kaganki i pochodnie, żeby ich domy wyglądały na zimne i niegościnne, a poza domem wystawiali żywność dla duchów. Sami ubierali się w stare, podarte ubrania i chodzili po wsiach udając brudnych włóczęgów, dzięki czemu miał ich nie zechcieć żaden duch.
Dla dawnych Celtów był to początek nowego roku. Dla nas dziś to czas, kiedy dusze wracają na ziemię i domagają się naszej uwagi.
To czas, kiedy powinniśmy symbolicznie zejść pod ziemię, zanurzyć się we wspomnieniach oraz otchłani własnego wnętrza, zastanowić nad kierunkiem, w jakim zmierzamy.

Tego dnia żegnamy się z upiorami przeszłości, ze wszystkim co przeminęło i nie jest warte rozpamiętywania, pora pożegnać przeszłość,  otworzyć nową kartę i zacząć ją zapisywać, na nowo…
Sabat Samhain toskonała okazja do odpuszczania i uwalniania – świadomie staramy się uwolnić od niższych emocji i energii związanych z przeszłymi sytuacjami, myślami i wzorcami…
Warto poświęć trochę czasu, aby oczyścić swoją energię za pomocą kąpieli solnej, medytacji uwalniającej, lub po prostu świadomie oczyszczając swoją energię światłem i powracając do miłości.
Odpuszczenie obejmuje również poświęcenie czasu na uhonorowanie i uwolnienie wszystkiego, co osiągnęliśmy w ubiegłym roku i puszczenie tego, by otworzyć się na nowe… tak jak drzewa, które co roku pozbywają się swoich liści.
Kiedy pozbywasz się wszystkiego, co było, i pozwalasz temu, co zostało ukończone, by naturalnie obumarło, opadło i odeszło, wykorzystujesz moc cykli życia i możliwość ustąpienia miejsca nowym twórczym możliwościom i okazjom.
Tradycyjne rytualne rośliny na Samhain to wszelkie dary jesieni, liscie dębu, dymnica, dyptam, dziewanna, jabłka, wilcza jagoda, janowiec, len, mandragora, paproć, słoma, wrzos, szałwia, kabaczki, kasztany i żołędzie oraz oczywiście dynie.
Do tradycyjnej dekoracji ołtarza służą dynie, fotografie zmarłych przodków, figurki przedstawiające Potrójna Boginię w aspekcie staruchy. Wonne kadzidła jak heliotrop, jabłka, szałwia, gałka muszkatołowa, święte kamienie sabatu to wszystkie czarne kamienie gagat, obsylian, onyks.
Bóstwa Sabatu to oczywiście Bogini w w mrocznym aspekcie staruchy, Hekate, Morrigan, Cerunnos oraz Ozyrys. Kolory świec czarny i pomarańczowy.
Do tradycji Samhain należy pozostawienie przed domem półmiska z jedzeniem dla dusz. A ustawiona w oknie świeca poprowadzi je do krainy wiecznego lata, jabłka zakopane w mocno ubitej ziemi będą zaś „strawą” dla strudzonych wędrowców. W czasie rytuału połączcie się mentalnie, duchowo i energetycznie z duchami swoich przodków, by ich wesprzeć, okazać hołd, ofiarować swoją miłość, a także, by przyjąć miłość, doświadczenie i wsparcie od nich. Możecie też przygotować jakiś smakołyk na ołtarz.
W czasie rytuału podziękujmy za dar życia, który otrzymaliśmy. Zapalić można jedną dużą świecę, albo taką ilość świeczek ile światełek chcecie wysłać. Można również pod każdą swoją świecą położyć zdjęcie osób, które przekroczyły warunek Ciała i którym pragniemy pomóc i wysłać światełko lub napisać na kartce imię i nazwisko tej osoby. Mogą to być małe świeczki urodzinowe, bardzo ważne jest aby świece wypaliły się do końca. Po zakończonym rytuale ogarki świec należy zakopać.
W czasie rytuału możemy też poprosić o uwolnienie się od czegoś czego nie chcemy już w swoim życiu, należy wtedy zapisać to na kartce a następnie ją spalić a resztki zakopać wraz ze świecą.
Rytuał Sławiańskich przodków
Ten rytuał będzie też ucztą dla dziadów, ja przygotowuję bowiem dla nich obiatę (czyli ofiarę) poczęstunek. Też możecie to zrobić, pamiętajcie jednak aby ich w tym celu zaprosić wymawiając te słowa:
„Święci dziadowie, chodźcie do nas wieczerzać !!!”
W czasie takiej uczy, nie można szyć, palić w piecu czy kominku, używać ostrych przedmiotów oraz hałasować, należy też zadbać o to aby w pomieszczeniu w czasie uczty otwarte było okno lub drzwi. W czasie wieczerzy używamy maski zwanej kraboszka. Zasłanianie twarzy jest szczególnie ważne. Chroni to przed porwaniem w zaświaty przez nieprzychylne dusze i demony. Świętowanie Dziadów wymaga od uczestników zachowania szczególnej ostrożności, nieodpowiednie bowiem działanie może odstraszyć lub znieważyć czy nawet skrzywdzić przybywającą z zaświatów duszę. Taka głodna czy urażona może wyrządzić szkody i przysporzyć kłopotów tym, którzy ja zaniedbali. Także proszę o ostrożność kochani. Jeśli macie jakiekolwiek obawy, lepiej sobie taki sposób świętowania darować. Należy również pamiętać o „odwołaniu”, odesłaniu przodków z powrotem w zaświaty po zakończonej biesiadzie:
Światyje dziedy
Zletaliś siudy
Jeści – padjeli
Pić – napilisia,
Cześć i slawa wam!
Ciepier skażycie nam,
Czaho wam treba?
A lepiej:
Lecicie do nieba.
A kysz, a kysz, a kysz!

RYTUAŁY
Zanim przystąpisz do rytuałów siądź w spokoju i pomyśl o ukochanych osobach, które odeszły z tego świata. Nie pogrążaj się w rozpaczy, miej świadomość, iż oddają się oni teraz sprawom znacznie ważniejszym.
Pamiętaj, że fizyczna rzeczywistość nie jest absolutna, a dusze nigdy ne umierają.
Przed przystąpieniem do rytuału należy najpierw wypowiedzieć zaklęcie chroniące przez zaangażowanie się w błaganie dusz.
Należy to uczynić poprzez wizualizację okalającego nas białego światła, wypowiadając zaklęcie:

Odejdźcie wszystkie negatywne energie,
wszelkie złe moce i nieprzyjazne stworzenia
z tego kręgu białego światła
idźcie w pokoju i nie krzywdźcie nikogo.
Jedyne dusze,z  którymi
pragnę nawiązać kontakt
będą tu dopuszczone.
Teraz wzywam pradawne
duchy powietrza,
by strzegły tego kręgu
i nadały mu siłę magii
oraz moc swego żywiołu
Teraz wzywam pradawne
duchy ognia
by strzegły mego kręgu
i nadały mu moc swego żywiołu
Teraz wzywam pradawne
duchy wody,
by strzegły tego kręgu
i nadały mu moc swego żywiołu
Teraz wzywam pradawne duchy ziemi,
by strzegły tego kręgu
i nadały mu moc swego żywiołu.
Niech tak się stanie!
Błaganie dusz.
W tę świętą noc ciemności
Gdy zasłona mroku jest najcieńsza,
a starucha jest królową
Dla ducha (imię zmarłego)
I (powtórz imię zmarłego) wyłącznie
otwieram niewidzialne drzwi,
oddzielające mój świat od twojego,
twój zaś od mojego.
Przywołuję Cię teraz
O duchu (powtórz imię zmarłego)
do tego kręgu światła.
Przybądź teraz w pośpiechu
nikomu nie czyniąc szkody
Niech tak się stanie!

Przykładowa ceremonia.
Rozłóż ołtarz, zapal świece i kadzielnicę stwórz kamienny krąg.
Wyrecytuj pieśń błogosławieństwa Przywołaj Boginię i Boga.
Podnieś jeden z owoców granatu i świeżo umytym nożem o białej rękojeści przebij jego skórę. Usuń zeń kilka ziaren i umieść je na półmisku z namalowanym kołem.
Podnieś różdżkę i wypowiedz następujące słowa:
Królu słońca, w tę noc Samhain znaczę Twoje odejście,
przez zachód do krainy młodości.
Znaczę też drogę tych wszystkich,
którzy odeszli wcześniej oraz tych,
którzy odejdą potem.
O łaskawa Bogini, Wieczna Matko,
Ty, która dajesz życie temu co opada, pozwól, bym pojęła, że w czasach największego mroku
jasność największa panuje.
Dotknij owocu granatu, a następnie rozgryź je zębami i poczuj w ustach ostry, słodko- gorzki smak. Spójrz a symbol ośmiopromiennego symbolu, na koło roku, wyobrażenie cyklu sezonów, początku i końca każdego stworzenia.
Zapal w kotle ogień lub świecą i usiądź przed nim, trzymając w ręku kawałek papieru. Wpatrz się w płomień i wypowiedz następujące słowa:
O mądrości ubywającego Księżyca,
Bogini gwiaździstej nocy,
Ogień w twym kotle zapalam
i bolączek mych przemianę wyzwalam.
Niechaj energie się odmienią
Mrok jasnością!
Zło dobrem!
A śmierć życiem czyniąc!
Zapal papier w płomieniu świecy i wrzuć go do kotła. Kiedy będzie płonął, wiedz, że Twoje nieszczęście maleje, słabnie i ostatecznie opuszcza Cię, strawione ogniem Wszechświata.
Możesz też przywołać z pamięci swoje poprzednie wcielenia. Nie zakłócaj jednak spokoju zmarłych. Oddaj im cześć poprzez pamięć, nie zaś poprzez przywoływanie ich do siebie. W płomieniach ognia uwolnij ból i poczucie straty, których dane Ci było doświadczyć. Następnie oddaj się zabiegom magicznym, o ile odczuwasz taka potrzebę.
Dokonaj celebracji skromnej uczty.
Uwolnij krąg.

Zaklęcie jesiennego liścia.
Na opadłym liściu wypisz sekretne życzenie. Jeżeli życzenie dotyczy spraw serca miłości, namiętności, seksu lub zdrowa użyj liścia o zabarwieniu czerwonym. Do życzeń związanych z pieniędzmi liścia złocistego, brązowego dla ochrony, purpurowego do uzdrawiania, pomarańczowego dla energii, żółtego do zaufania, powabu lub perswazji, zielonego dla płodności, powodzenia lub szczęścia.
Złóż liść na pół lub zwiń i pocałuj go. Podpal liść używając do tego białej świecy. Kiedy będzie płonąć, wizualizuj sobie spełnienie życzenia i trzykrotnie wypowiedz następujące zaklęcie:
Płoń, płoń darze z drzewa
Spełnij moje życzenia

Wróżba z nasion dyni
Nasiona dyni uzyskane z wydrążonego owocu należy wrzucić do ognia. Jeśli nie będą pękały od gorąca to jest niepomyślny znak, jeśli jednak popękają wróżbę można uznać za pomyślną. A im głośniej będą pękać, tym lepiej.
Kolejna wróżba. trzymając w dłoniach garść nasion (umytych i dokładnie wysuszonych) zadaj trzykrotne pytanie, po czym wymów następujące zaklęcie:
Nasiona dyni
nasiona dyni
dajcie odpowiedź
czarami swymi
Wyrzuć nasiona w powietrze i przyglądaj się w jaki sposób będą spadały. Często układają się w litery alfabetu lub cyfry, które stanowią klucz, mogą też przybrać postać wzoru, który będzie odpowiedzią na woje pytania.
Jeśli w Dzień Zmarłych wiesz, że nie masz możliwości zapalenia znicza na grobie – wyślij Światło Rytuałem! Gdziekolwiek jesteś – z pewnością dotrze tam, gdzie jest potrzebne!
Jeśli chcecie jutro przeprowadzić prosty rytuał i wysłać światełko dla tych, którzy odeszli, zapalcie czarną świecę, aby pomóc uczcić ciemność, która jest częścią cyklu życia.
Pięknego Sabbathu Samhain niech Nasza Starucha Matka ma Nas w opiece!
Z miłością Dziewanna

źródła: korzystałam z wiedzy własnej oraz z książek „Wicca” Scott Cunningham, „Tajemnice białej Magii” Gerina Dunwich „szkoła czarownic” Wiedźma