Ötzi „człowiek z Similaun „człowiek lodu” to mumia człowieka który zmarł ok. 3300 lat p.n.e. znaleziona na wysokości 3210 m n.p.m. 19 września 1991 roku. Ötzi miał przy sobie hubę Piptoporus betulinus. Badania oraz analiza DNA mumii wykazały że Ötzi z dużym prawdopodobieństwem cierpiał na chorobę z Lyme – znaną nam pod nazwą boreliozy. Ötzi zapewne wykorzystywał hubę w celach leczniczych, przeciwpasożytniczych oraz jak można domniemywać w celu złagodzenia objawów zapalenia stawów spowodowanych bakterią Borrelia burgdorferi. Mógł również używać jej w celach opatrunkowych. Niezależnie od tego w jakich celach ją wykorzystywał niezaprzeczalnym jest fakt, iż właściwości białoporka znane były od wieków.

O magii grzybów.

W dawnej Słowiańskiej wsi grzyby odgrywały niezwykle ważną rolę, były dobrze rozpoznawane i powszechnie spożywane. Wykorzystywane były w gospodarstwie domowym oraz w lecznictwie. Ze względu na świetną elastyczność świeżego miąższu owocników, stosowano go jako naturalny materiał uszczelniający np. uszczelek w kranach. Natomiast podczas II wojny światowej Anglicy używali go również w samolotach.

Wierzono, że grzyby mają związek z zaświatami i magią, a samo grzybobranie było osobliwym obrzędem. Wierzono niegdyś, że grzyby rosną w lesie, czyli w przestrzeni świętej. Należą one do sfery nieczystej i demonicznej, a duch lasu może stać się grzybem, który jest jego ciałem. Związek z siłą nieczystą jest zawarty w wierzeniach o tzw. grzybowych lub „wiedźmowych kręgach”, czyli grzybów tworzących koła. Wiązano je z zakopanymi skarbami pilnowanymi przez czarty lub z tańcem rusałek. Stąd wywodzą się, takie nazwy grzybów jak: szatan, grzyb czortowy, czy kozie rożki.

Grzyby rosną w nocy, przyporządkowano je, więc do sfery śmierci i porządku podziemnego. Zgodnie z tymi wierzeniami grzyby stanowiły potrawę zaduszną w czasie Wigilii Bożego Narodzenia oraz w Wielki Czwartek. Spożywanie grzybów z kapustą, lub ziemniakami oznaczało, że w tym czasie ziemię i domostwa odwiedzają zmarli przodkowie.

Związki grzybów z zaświatami i chaosem uwidaczniało się w skojarzeniu grzybów z wróżeniem, odgadywaniem przyszłości, która jest znana na Tamtym Świecie. Niektóre gatunki grzybów uznawano za znak rozpoczęcia siewów, natomiast zbyt duży wysyp wróżył zarazę, wojnę lub śmierć.

Istniał cały rytualny obrzęd zbierania grzybów: Zalecano by zbierać grzyby podczas przybierania księżyca i pełni oraz o świcie. Idąc dla lasu, należało włożyć znoszone ubranie (w innych kulturach do kniei wchodzono w czystym, białym ubraniu), kozik do ścinania grzybów trzymać w ukryciu, by grzyby się nie wystraszyły, ścinać wszystkie zauważone grzyby, nawet najmniejsze, bo gdy już padł na nie ludzki wzrok, to i tak nie urosną. Należało zachowywać się dyskretnie, ponieważ las jest krainą nie zawsze przyjaznych mocy. Zakazane było niszczenie grzybów trujących, bo z zemsty wsączą swój jad w dobre grzyby. Każdy zaś, jeśli nadepnie purchawkę, a pyłek z nich padnie na ciało, ryzykuje obsypaniem skóry brodawkami, a jeżeli zarodniki dostaną się do oczu, to i ślepotę. Podczas grzybobrania należało zachowywać ciszę, bowiem grzyby jadalne chowały się na dźwięk głosu. Szanse dobrego zbioru grzybów zwiększało pójście w pojedynkę, a gdy chadzano z kimś chciwym mawiano „on ci szczęście zabiera”. Ciekawostką jest również, że pierwsze trzy znalezione grzyby trzeba było pozostawić w lesie na ofiarę dla duchów lasu.

Białoporek brzozowy (Piptoporus betulinus) huba brzozowa, żagiew brzozowa, porek brzozowy.

Co wspólnego ma antybiotyk, tak powszechnie stosowany dzisiaj w medycynie akademickiej, z grzybem? Otóż pierwszy z nich powstał właśnie z grzybów, konkretnie z pleśni Penicillium chrysogen, czyli znana nam penicylina.

Inny cudowny lek, który znalazł jedynie częściowe uznanie to huba brzozowa. Dwa gatunki grzybów: włóknouszek ukośny i porek brzozowy, które po wysuszeniu przybierają postać huby, mają wprost cudowne właściwości.

Białoporek brzozowy jest powszechnie w Polsce występującym grzybem z rodziny pniarkowatych, zaliczanym do pasożytów lub saprofitów żywych i martwych brzóz. Jest to grzyb jednoroczny. Młode owocniki białoporka rosną od sierpnia do listopada na martwych lub umierających drzewach brzozy. Gatunek wilgociolubny, rośnie w zacienionych miejscach. Kapelusz półkulisty o średnicy od 10 do 35 cm. Kolor górnej wypukłej części kapelusza  jest zazwyczaj jasnobrązowy. Dolna część kapelusza czyli spód ma ZAWSZE kolor biały. Rurki o zabarwieniu śmietankowym, beżowym. Ujścia rurek okrągłe, drobne. Trzon, jeśli występuje jest krótki i mocno przyrasta do drewna brzozy.
Białoporek smak ma kwaskowaty, lekko gorzki, zapach bardzo silny, ale przyjemny. Czasami na jego owocnikach pasożytuje inny grzyb to Hypocrea pulvinata.

Owocniki białoporka brzozowego od dawna były wykorzystywane w medycynie ludowej. Z powodzeniem można go stosować przy braku środków opatrunkowych. To świetna alternatywa plastra i dobrze spełnia swoją rolę także jako opatrunek (tampon) na głębsze i krwawiące rany, dzięki swoim właściwościom chłonnym i antyseptycznym. Dzięki jego strukturze miękkiej, gąbczastej i łatwej w obróbce nadaje się więc idealnie na różnego rodzaju okłady, plastry, rany i oparzenia. Te właściwości posiada dzięki zawartości kwasów, między innymi kwasów poliporowego i betulinowego, które są substancjami o silnym działaniu bakteriobójczym, przeciwzapalnym i antynowotworowym. Jest to więc fantastyczny doraźny lek na wszelkie skaleczenia w lesie, gwarantujący nam skuteczną ochronę przed zakażeniem. Ciekawostką jest również fakt, że nawet wysuszony porek dalej posiada cechy antybakteryjne.

Rdzenne plemiona zamieszkujące tereny dzisiejszej Rosji wykorzystywały porek  brzozowy w łagodzeniu stanów zapalnych, jako środek na pasożyty żołądka i układu pokarmowego, herbatka z białoporka była stosowana jako środek na uspokojenie nerwów oraz eliminujący zmęczenie.

                  białoporek brzozowy moja prywatna plantacja 😉

WŁAŚCIWOŚCI, ZASTOSOWANIE

Białoporek posiada antybiotyk – piptaminę, dlatego może być z powodzeniem stosowany jako środek antyseptyczny na rany przyspieszający gojenie. Kolejną ciekawą informacją potwierdzoną przez naukowe źródła jest fakt, iż grzyb ten wykazuje działanie ochronne przed Kleszczowym Zapaleniem Mózgu. National Institute of Health (NIH) i US Army Medical Research Institute of Infectious Disease (USAMRIID) prowadziły badania, które wykazały silne działanie tego grzyba na wirusy ospy oraz wąglika (Bacillus anthracis) bez szkody na ludzkie komórki. Zażywane wewnętrznie aktywizują naturalne siły odpornościowe do walki z drobnoustrojami chorobotwórczymi, jak również wspierają walkę z pasożytami wewnętrznymi i roznoszonymi przez nie chorobami. Łagodzą skutki boreliozy i zmniejszają ryzyko zapadnięcia na odkleszczowe zapalenie mózgu, stanowią skuteczną broń przeciwko wybranym nicieniom (np. włosogłówce). Jednocześnie regulują działanie układu pokarmowego i niwelują dolegliwości ze strony żołądka i narządów układu trawiennego. Spożywany profilaktycznie zmniejsza ryzyko zachorowania na grypę i przeziębienia, przyspiesza również okres rekonwalescencji. Pomocniczo w chorobach żołądka, w zapaleniu błon śluzowych narządów przewodu pokarmowego, przy wrzodach i podrażnieniach jelit. Ponadto wspomagająco w zakażeniach pasożytami wewnętrznymi, przede wszystkim bytującymi w układzie trawiennym. Zalecany jest także przy boreliozie oraz profilaktycznie dla zapobiegania wystąpienia chorób odkleszczowych.

  białoporek brzozowy 👆

NALEWKA

1 część surowca na 5 części alkoholu 70%, wytrawiać minimum 14 dni, przefiltrować. Zażywać 15ml. 3 razy dziennie.

ODWAR

1 łyżkę rozdrobnionego białoporka zalać 200 ml letniej wody. Odstawić na noc do namoknięcia. Rano doprowadzić do wrzenia na wolnym ogniu, po czym gotować ok. 15 minut. Zaparzać po przykryciem kolejne 20 minut. Zażywamy 3 razy dziennie przed posiłkami w ilości 150 ml najlepiej z owocami dzikiej róży. Witamina C działa synergistycznie z polisacharydami zawartymi w grzybach.

Uwaga: Odwar silnie ekstrahuje polisacharydy które aktywują funkcje układu immunologicznego odpowiedzialne za działanie przeciwwirusowe , stosujemy go więc jeśli chcemy uzyskać efekt wirusobójczy . Nalewka nie posiada tak silnych właściwości.

ODWAR sposób drugi

Wieczorem 30 gramów suszonego, rozdrobnionego białoporka brzozowego zalać 0,5 litra wody. Nazajutrz doprowadzamy do wrzenia i gotujemy na bardzo małym ogniu 45 do 50 minut.

MACERAT
1 część rozdrobnionego białoporka zalać 5 częściami przegotowanej wody podgrzanej do temp. 50 st.C. Przykryć i pozostawić na dwie doby. Następnie wodę znad osadu zlać do szklanki, po czym dodać ciecz odciśniętą z osadu pozostałego na dnie naczynia. Spożywać do 3 szklanej dziennie. W medycynie ludowej tak przygotowany macerat zalecano do leczenia chorób układu pokarmowego.

Uwaga !

Huba brzozowa czyli białoporek to nie jest to samo co CZYR Czaga wółknouszek ukośny! Właściwości obu grzybów są zdecydowanie różne. Krąży wiele błędnych informacji, w internecie sprzedawany jest białoporek jako cudowny lek na guzy, dlatego muszę je koniecznie sprostować. Białoporek nie posiada silnych właściwości przeciwnowotworowych, tak jak czaga. Korzystny wpływ na zdrowie osób chorych na raka wykazuje wyłącznie guz brzozy, o ciemnym zabarwieniu. Będę o nim pisała w innym wpisie! Nie dajcie się nabierać! Nie należy go również mylić ze zwykłą naroślą drzewna tak zwana czeczotą.

Czyr – Czaga wółknouszek ukośny, Błyskoporek podkorowy (Inonotus obliquus)👆

Zwykła narośl drzewna czeczota👆

Pozdrawiam z miłością Dziewanna.

UWAGA! 

Nie jestem lekarzem, jestem tylko skromną szamanką, nie musisz się ze mną zgadzać, a ja nie odpowiadam za złe zastosowanie lub zrozumienie wyżej wymienionych porad. Służą one wyłącznie w celach informacyjnych. Wszelkie kuracje lecznicze należy skonsultować z lekarzem. Albo lepiej z dobrym naturopatą.

Korzystałam z wiedzy i materiałów własnych oraz „Rośliny i grzyby lecznicze w terapii chorób układu immunologicznego” Jan Oruba oraz strony „Grzyby w kulturze ludowej” Centralna biblioteka rolnicza im. Michała Oczapowskiego.