Uśmiechała się do mnie dzisiaj spośród traw królewna w żółtej sukience. Przycupnęła sobie pod moim oknem i puszczała do mnie oczko. 😉
Pomyślałam więc, że koniecznie muszę wam ją przedstawić.🌼

„Dawno, dawno temu pewnego słonecznego dnia, odpadł od słońca maleńki kawałek i roztrzaskał się o ziemię na miliony cząsteczek,
a z każdej z nich powstał maleńki kwiatek, który przypomina słońce, nazwano go więc kwiatem słonecznym.”

MNISZEK LEKARSKI (Taraxacum officinale) lwi ząb, koński kwiat, dmuchawiec, dmuchacz, bawole oko, buława hetmańska, mnisza głowa, zdmuchawnik, pąpawa.

Jedna z najstarszych legend związanych z kwiatem mniszka mówi, że kiedy ziemię zamieszkiwały istoty magiczne : elfy, rusałki, gnomy, wróżki. Na ziemi pojawił się pierwszy agresywny osobnik czyli nieznany dotąd człowiek, magiczne istoty zaczęły obawiać się takiego przybysza i z obawy przed nim, zaczęły się chować pod ziemią, w jaskiniach i lasach. Jednak niektóre z wróżek kochające słońce, odziane w jaskrawożółte sukienki, nie miały gdzie się ukryć, przycupnęły więc przy ziemi i zamieniły się w kwiaty mniszka.

MAGIA
Ludzie od niepamiętnych czasów przypisywali kwiatom cudowne, magiczne i dobroczynne właściwości do takich właśnie należał piękny złocisty kwiat mniszka – był symbolem miłości.

Istnieją też wierzenia, że zdmuchnięcie nasion mniszka przy pełni księżyca owocuje spełnieniem życzeń. Inny obyczaj każe usiąść na łące pełnej kwiatów i wyszeptać swoje zmartwienia i troski, a wróżki pomogą nam usunąć je z życia.
Kwiat mniszka był uważany za symbol życia, które odradza się w nieustannym cyklu. Składają się na to takie cechy jak heliotropizm, zamykanie na noc koszyczków kwiatowych, a otwieranie o świcie.
Kwiaty mniszka są bardzo energetyzujące i pomagają wprowadzić spokój i harmonię, działają uspokajająco, oczyszczają złą aurę działają i ochronnie.

Likwidują smutek, usuwają stres, złe emocje, pomagają zachować równowagę psychiczną.

Mają też właściwości przyciągania pieniędzy, chronią przed zazdrością i zawiścią na tle materialnym, pomagają zdobyć szacunek i uznanie innych, sprzyjają w osiąganiu sukcesów zawodowych, łagodzą objawy pracoholizmu. Warto więc nosić przy sobie ususzony kwiat lub kawałek korzenia mniszka.
Posiadają moc przyciągania miłości, wprowadzają harmonię i zgodę w związkach partnerskich, są idealne aby złagodzić rozterki sercowe lub znaleźć tego jedynego lub tą jedyną.

Dawniej uważano, że mniszek wpływa znacząco na aktywność seksualną, nazywany był „męską stałością” lub „niestałością” Niechętnie podawano go kobietom, gdyż obawiano się o ich prowokowanie do zdrady.

W tym miejscu opiszę pewną ciekawą historię. To opowieść o pewnym szlachcicu Rosolskim. Rolski był to szlachcic bardzo przystojny, poślubił on bogatą, ale niezbyt urodziwą szlachciankę. Z tego względu interesował się młodymi, wiejskimi pannami, co oczywiście wzbudzało zazdrość żony. Z ulgą przyjęła więc fakt, iż pewnego lata małżonka ogarnęła niemoc i stracił zainteresowanie płcią piękną. Radość ta jednak nie trwała zbyt długo, bo już jesienią w męża wstąpiły nowe siły.. Rozkazała więc sługom śledzić niewiernego, wtedy to służąca doniosła jej, że dzieje się tak za sprawą cudownego napitku, który przygotowuje mu znachorka z korzenia jakiegoś kwiatka….” w spirytusie namacza, a potem ten spirytus za lek panu służy.” Dociekliwa małżonka szybko się dowiedziała, że owe tajemnicze ziele to nic innego jak mniszek lekarski. Oburzona jejmość Rosolska rozkazała więc pozbyć się natychmiast obmierzłego zielska, zatrudniając przy tej robocie nawet pokojówki. Nie wiedziała przy tym, że z mniszkiem jeszcze żaden ogrodnik nie wygrał i że można go znaleźć wszędzie. Ale wieść o tej akcji rozniosła się szeroko i wśród miejskiej części okolicznej szlachty nastała nagle moda na poranne wypady w plener, skąd panowie wracali z korzonkami obiecującej rozkosze cielesne roślinki. Jak to wpłynęło na ich potencję i liczbę nieślubnych dzieci, w tamtejszym powiecie, historia niestety milczy. 😉

OPIS
Bylina niezbyt długowieczna, spokrewniona z sałatą z rodziny astrowatych. W pierwszym roku formuje rozetę liści, w drugim rozwijają się kwiatostany. Kwitnie od kwietnia do sierpnia, masowe kwitnienie trwa około 2 tygodnie. Na niektórych obszarach o ciepłym klimacie może zakwitać cały rok. Od kwitnienia do rozwoju dojrzałych owoców mija około 7 dni. Nasiona są roznoszone przez wiatr, bądź wodę, na odległość dochodzącą nawet do 500 metrów od rośliny macierzystej.
Roślina miododajna, pastewna, rośnie dziko na łąkach, nieużytkach, przy drogach, może być uprawiana. Wszystkie części rośliny są jadalne i wykorzystywane w lecznictwie.
Korzeń główny ma 1-3 cm. średnicy i od 10 do 50 cm długości, a niektóre gatunki nawet do 2 metrów. Korzenie boczne wyrastają w formie spiralnej, w dwóch bocznych rzędach schodzących w dół według ruchu wskazówek zegara, występują na całej długości korzenia.
Łodyga skrócona i schowana pod ziemią, wyrasta z niej rozeta liści i szypuły z której wyrastają pojedyncze kwiaty, szypuły puste w środku i bezlistne, czasami delikatnie owłosione. Podczas kwitnienia od 3 do 40 cm. długości, a podczas owocowania nawet do 60 cm.
Liście liczne zebrane w rozetę, mogą być płasko rozstawione na powierzchni lub wznosić się ku górze osiągając nawet 40 cm. długości. Blaszka liściowa pierzasta, wcinana ma kształt owalny lub podłużny, u dołu zazwyczaj zwęża się w ogonek uskrzydlony. Na powierzchni liście przeważnie ząbkowane, odstające lub odgięte. Mogą być skąpo owłosione.
Kwiaty obupłciowe, języczkowate, skupione na szczycie szypuł kwiatostanowych w pojedyncze koszyczki od 2,5 do 6 cm. Okrywa koszyczka ma kształt dzwonkowaty i osiąga średnicę od 0,8 mm. do 4 cm. Składa się z kilku szeregów lancetowatych listków w 2-3 rzędach, w liczbie 6-18 odginają się one łukowato w czasie kwitnienia i dojrzewania owoców. Kwiatów w koszyczku jest od 50 do 200, ułożone od zewnątrz do środka wzdłuż spiralnych linii, prawoskrętnie, płatki korony zrośnięte złociste lub jaskrawożółte.
Owoce niełupki długości od 2,5-5 mm. odwrotnie lancetowate cztero – groniaste o przekroju rombowym, koloru słomkowego lub brązowo szarym. W szczytowej części zwężone i zwieńczone stożkowatą lub cylindryczną piramidką. Osiąga ona od 0,3 mm. do 1,5 cm długości, na końcu dzióbka znajduje się biały puch kielichowy, składający się z 50 do 100 delikatnych rzęsek o równej długości, osłaniane przez listki okrywy tworzą puszystą kule zwaną „dmuchawcem”.
Koniecznie powinniśmy włączyć mniszka do swojej diety kochani, to największy skarb dla naszej wątroby i naszego układu trawiennego, pokochajmy gorzkie smaki, a będziemy długo zdrowi i silni. MNISZEK do wszystkiego. 😉 

WŁAŚCIWOŚCI I ZASTOSOWANIE
Wszystkie części rośliny mają podobne działanie, wszystkie zawierają też sok mleczny inulinę w stężeniu 40 %. Najsilniejsze działanie przypisuje się korzeniowi. Jak już wspominałam mniszek doskonale nadaje się do wszelkich potraw, soków, nalewek, polecam również ocet z kwiatów mniszka, robimy tak jak każdy ocet, jednak polecam go zaszczepić matką z poprzedniego nastawu lub odrobiną żywego octu. Zawarte w roślinie latycyfery wytwarzają latex bogaty w polifenole czego efektem jest szybkie brązowienie wydzieliny przy dostępie tlenu. Białe mleczko można stosować zewnętrznie na kurzajki, brodawki, można go nakładać bezpośrednio na trudno gojące się rany.

KORZEŃ – zawiera laktony, glukozydy, fitosterole, potas, sole mineralne, cukry, związki gorzkie, kwasy organiczne, inulinę do 40%, germakran, cholinę, żywicę, witaminę C, B. D
Działa przeciwzapalnie, przeciwgrzybicznie, obniża zły choresterol, pobudza czynność wątroby, oczyszcza organizm z toksyn i związków azotowych, obniża poziom cukru we krwi, zabija komórki rakowe. Jest stosowany przy miażdżycy, w chorobach alergicznych, przy zastojach żółci, wspomaga pracę soków żołądkowych, poprawia trawienie, działa moczopędnie, krwiotwórczo. Pomaga w leczeniu trądziku, pomaga w leczeniu reumatyzmu.

KWIATY – zawierają aktywnie działający pyłek, flawony, lutenolinę, chrysoeriol, witaminy A, C, D
Pomagają w leczeniu górnych dróg oddechowych, poprawiają funkcjonowanie wątroby, regenerują ją przy marskości, zwiększają wydzielanie żółci, wspomagają trawienie, oczyszczają z substancji toksycznych, działają krwiotwórczo przy anemii, wzmacniająco, uodporniają organizm.

LIŚCIE – zawierają kumarynę, tiaminę, ryboflawine, cychorynę,cholinę eskulinę, glikozydy flawonoidowe, triterpeny, sterole, błonnik, sole potasu, sole mineralne, wapń, żelazo, potas, magnez, karoteny, kwas foliowy, cukrowce, żywice, betaamarynę, politerpeny i witaminy B 1, B 2, C i A.
Mają działanie moczopędne, a przy tym nie powodują niedoboru potasu, ponieważ jest on uzupełniany potasem zawartym w liściach, posiada właściwości utleniające, wspomaga leczenie zapalenia pęcherza, zapalenia nerek, łagodzi obrzęki spowodowane skąpomoczem, działa stymulująco na wątrobę, wspomaga jej oczyszczanie, wspomaga pracę soków żołądkowych, a co za tym idzie w walce z otyłością, hamuje łaknienie, zwiększa uczucie sytości. Warto tu również dodać, iż goryczka zawarta w liściach bardzo dobrze wpływa na pobudzenie naszych enzymów, pomaga w trawieniu i lepszym wchłanianiu się pokarmów w naszym organizmie, dlatego nie warto pozbywać się jej przed spożyciem. a wręcz zaleca się przed posiłkiem porzuć surowy listek w ustach. Jeżeli jednak bardzo chcemy pozbyć się owej goryczy należy liście mniszka zanurzyć w zimnej osolonej wodzie na 30 minut.

ZBIÓR, SUSZENIE

KORZEŃ – jak większość korzeni wykopujemy najlepiej jesienią, ale jest wartościowy cały rok, po wykopaniu należy go oczyścić i pokroić wzdłuż na paseczki. Suszymy w ciemnym, przewiewnym miejscu, przy suszeniu w suszarce temperatura nie powinna przekraczać 40 stopni.

KWIATY – zbieramy w pełni kwitnienia, koniecznie należy je rozdrobnić (oderwać od szypułki), suszymy w zaciemnionym, przewiewnym miejscu, w suszarce do temperatury 30 stopni.

LIŚCIE – zbieramy zazwyczaj przed rozwinięciem się kwiatów czyli wczesną wiosną, aczkolwiek można to robić przez cały rok, ponieważ nie tracą swoich właściwości. Suszymy tak jak wszystkie inne części rośliny w ciemnym przewiewnym miejscu, w suszarce w temperaturze nie przekraczającej 30 stopni.

ODWAR Z KORZENI
2 szklanki wody
2 łyżki rozdrobnionych korzeni mniszka gotować na małym ogniu pod przykryciem 5 minut, pijemy przed jedzeniem po pół szklanki.

WYCIĄG SPIRYTUSOWY Z KORZENI
Oczyszczone korzenie kroimy na małe kawałki i zalewamy alkoholem w stosunku 1:3. Zostawiamy na 3 tygodnie, filtrujemy, zlewamy do ciemnych butelek, zażywamy 3 razy dziennie po 10-20 kropli, nie dłużej jak 6 tygodni.

NAPAR Z KWIATÓW
2 łyżki kwiatów zalać 0,5 litrem wody, parzyć pod przykryciem 10 minut, pić 2-3 razy dziennie po pół szklanki

NAPAR Z LIŚCI, KORZENIA LUB KWIATÓW
2 łyżki liści lu korzeni, albo 3 łyżki zmielonych kwiatów zalać 2 szklankami wrzącej wody, odstawić pod przykryciem na 30 minut, przecedzić pić 3 razy dziennie po 200 ml. Niemowlęta od 3-4 kg.- 8 ml., dzieci od 5-6 kg -10 ml., dzieci od 7-8 kg-14 ml., dzieci od 10-15 kg.- 30 ml., dzieci 20-25 kg. – 50 ml., dzieci 30-35 kg.-65 ml., dzieci 40-45 kg. – 80 ml. dzieci 50-55 kg. -100 ml.

NALEWKA MNISZKOWA (mniszkówka)
Pół szklanki liści lub korzeni, lub szklanka kwiatów zalać 400 ml. wódki wytrawiać 14 dni, przefiltrować, zlać do ciemnych butelek, zażywać 3-4 razy dziennie po 5-10 ml. Warto tu też dodać, że nalewka stosowana zewnętrznie doskonale rozjaśnia piegi i przebarwienia skórne.

                                 Ocet mniszkowy – dokładny przepis tutaj:

https://magicznyzielnikdziewanny.wordpress.com/2019/06/14/magiczne-octy-dziewanny/

INTRAKT MNISZKOWY
Pół szklanki świeżych zmielonych liści lub korzeni albo szklanka zmielonych kwiatów, zalać 400 ml. alkoholu 40-60% o temp. 70-80 stopni, wytrawiać 10 dni przefiltrować, zlać do ciemnych butelek, zażywać jak nalewkę.

SOK MNISZKOWY
Świeże , umyte ziele lub korzeń przecisnąć przez wyciskarkę lub ewentualnie sokowirówkę. Spożywać 3-4 razy dziennie po łyżce stołowej. Można zakonserwować przez zalanie 40% alkoholem 100 ml. alkoholu na 100 ml soku. Odrzuconą masę pozostałą po wyciskaniu można wykorzystać do sporządzenia z niej alkoholaturę. Szklankę pozostałości zalać 250 ml. alkoholu w temp. pokojowej, wytrawiać 14 dni, przefiltrować, zlać do ciemnych butelek, spożywać jak nalewkę. Z pozostałości po soku można też sporządzić macerat, pół szklanki masy zalać szklanką przegotowanej wody w temp. pokojowej, macerować 6-8 godzin, przecedzić, spożywać 3-4 razy dziennie po 100-200 ml.

MIÓD Z KWIATÓW MNISZKA
300-400 kwiatów mleczy, 1 cytryna, kawałek kory cynamonu (opcjonalnie), 1 kg cukru trzcinowego, woda.

Zebrane w słoneczny dzień kwiaty wysypujemy na kilka godzin na papier, prześcieradło itp.  kiedy goście już się „wyprowadzą” z koszyczków kwiatowych odrywamy zieloną część, ponieważ jest ona gorzkawa. (możemy ją pozostawić, ale nasz miód będzie wtedy gorzkawy, co ja akurat polecam). Cytrynę szorujemy, parzymy  i kroimy na cienkie plasterki. Kwiaty zalewamy 1 litrem zimnej wody, dodajemy cytrynę pokrojoną w plasterki i gotujemy pod przykryciem na wolnym ogniu przez godzinę. Tak przygotowaną miksturę odstawiamy na 1 dobę.
Następnie odcedzamy płyn przez gazę i dobrze ją odciskamy, dodajemy cynamon oraz cukier i gotujemy na wolnym ogniu przez ok. 2 godziny lekko odparowując. Na tym etapie należy bardzo pilnować „miodu” i dosyć często mieszać, aby się nie przypalił. Gdy uznamy, że już może być gotowy wylewamy odrobinkę na talerz i sprawdzamy jaką ma konsystencję po wystudzeniu. Powinien być taki, jak niescukrzony prawdziwy miód lub gęsty syrop klonowy.
Następnie przelewamy do wyparzonych słoiczków, które natychmiast po napełnieniu i zakręceniu odwracamy do góry dnem,  powinny się same ładnie zawekować.

MIÓD Z KWIATÓW MNISZKA
Kwiaty zebrane należy pozostawić na około 5 godzin, aby wydostały się z niego wszelkie żyjątka, następnie układamy kwiaty w wyparzonych suchych słoikach (możemy dodać odrobinę świeżego imbiru oraz sok z cytryny) i zalewamy prawdziwym miodem w stosunku 1: 1 lub 1:2 mieszamy dokładnie wyparzoną łyżką i odstawiamy na około 10 dni, w ciemne chłodne miejsce, pamiętając aby przemieszać codziennie i aby nic nie wystawało ponad powierzchnię miodu. Po upływie 10 dni wkładamy słoik do kąpieli wodnej, pamiętając aby kąpiel nie była zbyt gorąca, przecedzamy przez sitko. Możemy również pozostawić w nim kwiaty jeśli nie mamy cierpliwości ich odcedzać i nam to nie przeszkadza. Pamiętajmy tylko aby kwiaty były całkowicie zalane miodem i nic tam nie wystawało. Miód taki przechowuje się pięknie i nie psuje. Spożywamy po łyżce stołowej dwa razy dziennie.

MIÓD MNISZKOWY
Na jedną łyżkę świeżego zmielonego ziela lub korzenia (może też być suche) dać 2 łyżki miodu i 10 kropli alkoholu, wymieszać. zażywać 3 razy dziennie po 1 łyżce.

WINO Z KWIATÓW MNISZKA
2 litry płatków z kwiatów, 3 litry wrzącej wody, 1 kg. cukru (polecam kokosowy lub brązowy), sok z dwóch cytryn, 2 pomarańcze, 1 łyżeczka drożdży winiarskich, 200 g. rodzynek. Do głębokiego garnka wrzucić płatki mniszka, dodać obrane ze skórki, pokrojone w kostkę pomarańcze oraz rodzynki, całość zalać 2 litrami wrzącej wody, przykryć i odstawić w chłodne miejsce na 3 dni. W tym czasie przygotuj syrop cukrowy, do 1 litra wrzącej wody wsyp 1 kg. cukru i gotuj na wolnym ogniu, odstaw do przestudzenia. Po upływie 3 dni odcedź wywar z kwiatów i przelej do gąsiora, dodaj syrop z cukru i sok z cytryny oraz sfermentowane drożdże winiarskie, całość dokładnie wymieszaj. Wino jest gotowe po 6-8 tygodniach.

WINO Z KORZENI MNISZKA
50 g. suchych rozdrobnionych korzeni zalej 3/4 litra białego wina gronowego. Odstaw w ciemne miejsce na 14 dni, pamiętając aby codziennie nim wstrząsać. Następnie przecedź przez podwójnie złożoną gazę, pić 2 razy dziennie po jedzeniu 25 ml.

WYCIĄG GLICERYNOWY
Pół szklanki suszonego lub świeżego, zmielonego ziela zalać 90 g. gliceryny i 100 ml. wódki, wytrawiać 10 dni, przefiltrować, stosować 1 raz dziennie po łyżce rozcieńczać w 50 ml. wody.

KOKTAJL Z LIŚCI MNISZKA
1 gruszka (pokrojona w kostkę wraz ze skórką), pół awokado, 5-6 świeżych listków mniszka, 1/4 szklanki soku z cytryny, wszystkie składniki zblendować.

ZIELONY KOKTAJL Z MNISZKIEM
Garść liści pokrzywy, 
10 – 12 młodych listków mniszka,
4 plastry ananasa,
1 banan,
1 łyżeczka mielonej pestki z awokado,
2 chlorelle,
0,5 szklanki wody. 

SAŁATKA Z LIŚCI MNISZKA
3 garście młodych liści mniszka, 1/2 arbuza, 3 łyżki stołowe soku z cytryny, 1 łyżka oleju lnianego, sezam, pół awokado. Awokado i arbuza kroimy w kostkę, liście porwać na mniejsze kawałki, olej sok i cytryny wymieszać ze szczyptą soli i carry polać sosem owoce całość wymieszać.

MLECZ Sonchus
Mniszek lekarski często potocznie nazywany jest mleczem lecz jest to błędne określenie mlecz to rośliny z rodzaju SONCHUS, mlecz nie jest trującą rośliną, ale może być szkodliwy w większej ilości, w niektórych krajach spożywa się mlecz. Rośliny są co prawda do siebie podobne, ale łatwo je rozróżnić. U mniszka z jednego miejsca blisko podłoża wyrasta kilka łodyżek, na każdej tylko jeden kwiat , natomiast u mlecza polnego łodyga jest tylko jedna i gruba, do góry rozgałęzia się na łodydze występuje po kilka lub kilkanaście kwiatów i kilka liści, liście mlecza są też dość mocno owłosione od spodu i jest on dużo wyższy. U dołu zamieszczam zdjęcie obu roślin dla porównania.

Pozdrawiam z miłością Dziewanna. 💚

Zapraszam po moje magiczne mieszanki ziołowe na wszystkie bolączki. Przygotowywane z ekologicznych ziół, według starych ludowych receptur, dopieszczone miłością.

https://magicznyzielnikdziewanny.wordpress.com/2019/06/28/mieszanki-ziolowe/

UWAGA! 

Nie jestem lekarzem, jestem tylko skromną szamanką, nie musisz się ze mną zgadzać, a ja nie odpowiadam za złe zastosowanie lub zrozumienie wyżej wymienionych porad. Służą one wyłącznie w celach informacyjnych. Wszelkie kuracje lecznicze należy skonsultować z lekarzem albo lepiej z naturopatą. Osoby uczulone na latex, osoby zażywające chemiczne leki na rozcieńczenie krwi, osoby zażywające tabletki chemiczne moczopędne, cierpiące na przewlekłą zgagę, przy ropniaku woreczka żółciowego, przy wrzodach dwunastnicy i żołądka powinny skonsultować kurację z osobą kompetentną.